KONCERT STANISŁAWY CELIŃSKIEJ

25 marca, Gminny Ośrodek Pomocy Społecznej Gminy Michałowice zaprosił do sali multimedialnej Urzędu Gminy Michałowice na wytęp artystki pełnej ciepła i uroku osobistego. Artystki niezwykle charyzmatycznej i doświadczonej życiem – Stanisławy Celińskiej.

Licznie zgromadzona publiczność podczas sobotniego koncertu wysłuchała kompilacji piosenek z najważniejszych płyt artystki. Tego popołudnia Stanisławie Celińskiej towarzyszył zespół muzyczny pod kierownictwem Macieja Muraszko, który jest także managerem artystki.

Oczywiście oprócz piosenek nie zabrakło także licznych odniesień do książki „Niejedno przeszłam”, w której to artystka ze swadą opowiada o aktorstwie, sukcesach, problemach. Po prostu o codziennym życiu. 

Bezapelacyjnie sobotni koncert Stanisławy Celińskiej był wyjątkowym doświadczeniem spotkania z niesamowitą artystką, potrafiącą trafić do publiczności, jak mało kto.

Stanisława Celińska – aktorka teatralna i filmowa, wokalistka i autorka tekstów piosenek. Absolwentka PWST w Warszawie, która ukończyła pod kierunkiem Ryszardy Hanin. Przez lata kariery związana była niemal wyłącznie z warszawskimi teatrami: Współczesnym, Na Woli, Ateneum, Nowym, Dramatycznym, Studio, Kwadrat i Współczesnym. Przez jeden sezon (1990/91) występowała też w Teatrze Nowym w Poznaniu.

W filmie debiutowała u boku Daniela Olbrychskiego w „Krajobrazie po bitwie” Andrzeja Wajdy (1970, nagroda aktorska w Łagowie). W dekadzie lat 70-tych była jedną z najzdolniejszych i najpiękniejszych gwiazd polskiego kina. Grała w filmach m.in.: Krzysztofa Zanussiego, Stanisława Barei, Jerzego Antczaka, Janusza Majewskiego, Andrzeja Kostenki, Wojciecha Marczewskiego, Piotra Szulkina, Barbary Sass, Andrzeja Barańskiego, Kazimierza Kutza. Za tragikomiczną rolę Izy Gęsiareczki w „Spisie cudzołożnic” Jerzego Stuhra otrzymała nagrodę na FPFF w Gdyni (1994). Udział w komediach: „Złote runo” Janusza Kondratiuka (1996) i „Fuks” Macieja Dutkiewicza (1999) przyniósł jej nominację do Orła. Statuetkę Polskiej Nagrody Filmowej, jak również nagrodę na FF w Szanghaju otrzymała w 2001 roku za rolę w komedii „Pieniądze to nie wszystko” Juliusza Machulskiego.

W 1986 roku została odznaczona Srebrnym Krzyżem Zasługi, w 1995 roku – uhonorowano ją nagrodą „Prometeusza” za ogół twórczości estradowej, w 2001 – nagrodą Teatru Polskiego Radia „Wielki Splendor” za kreacje radiowe, a w 2002 otrzymała statuetkę Feliksa Warszawskiego oraz nagrodę im. Aleksandra Zelwerowicza za rolę w „Oczyszczonych” Sarah Kane w reżyserii Krzysztofa Warlikowskiego. Wybitną twórczość komediową Celińskiej doceniono na VIII Festiwalu Dobrego Humoru w Gdańsku, przyznając jej statuetkę Melonika w 2007 roku.

Wybrana dyskografia: 2002 – „Ptakom podobni” – Złota Kolekcja; 2009 – „Atramentowa rumba” – utwór napisany specjalnie dla Stanisławy Celińskiej z którym wystąpiła w Koncercie Premier 46. KFPP Opole 2009 (muzyka Maciej Muraszko, słowa Marcin Sosnowski) – 40 lat wcześniej Artystka zadebiutowała jako piosenkarka na VII KFPP Opole 1969 utworem z muzyką Romana Orłowa i słowami Włodzimierza Ścisłowskiego; 2010 – „Uciekaj moje serce” – Artystka wzięła udział w nagraniu specjalnego albumu „Cudowny Świat” dla Fundacji Rozwoju Kardiochirurgii im. Prof. Zbigniewa Religii; 2012 – „Nowa Warszawa” – album z utworami o Warszawie nagrany wspólnie z pianistą Bartłomiejem Wąsikiem i The Royal String Quartet; 2015 – „Atramentowa …” oraz „Atramentowa, Suplement”.