Życie na mongolskim stepie – spotkanie z prof. Stanisławem Godzińskim

Stanisław Godziński jest mieszkańcem Nowej Wsi, w latach 1991-1995 był ambasadorem Polski w Mongolii. Jest profesorem Uniwersytetu Warszawskiego. Specjalizuje się głównie w dziedzinie mongolistyki i tybetologii, jest autorem wielu publikacji popularnonaukowych i specjalistycznych.
Na piątkowe spotkanie do Nowej Wsi przybył ambasador Mongolii w Polsce pan Adiya Ganbaatar z małżonką. Obecny był również dr Jan Rogala z Wydziału Orientalistycznego UW.
Wszyscy, którzy przybyli na spotkanie, już na samym początku poczęstowani zostali tradycyjnym mongolskim napojem – herbatą z mlekiem. Prof. Godziński wytłumaczył, że taki napój piją Mongołowie z cukrem i masłem. Dodaje on energii i sił przed pracą.
Prof. Godziński opowiadał zebranym o życiu w Mongolii, o tamtejszych zwyczajach i tradycjach. Przedstawił historyczny rozwój i podział domostwa mongolskiego, mówił o koniu mongolskim – jednej z ras koni archaicznych, które zamieszkują przede wszystkim Mongolię, północno-wschodnie Chiny i Tybet.
Całemu wykładowi towarzyszyła prezentacja zdjęć oraz eksponatów. Jednym z nich był tradycyjny instrument strunowy morin chuur, zbudowany z drewnianego pudła oraz dwóch strun, z główką w kształcie głowy konia. Według legendy, młodzieniec pędził na swoim ulubionym koniu do narzeczonej, kiedy zazdrosna czarownica spowodowała śmierć zwierzęcia. Wtedy chłopak z jego włosia i kości zrobił dwustrunny instrument, zakończony wyrzeźbioną głową swojego ulubionego konia, by przy jego akompaniamencie tęsknie śpiewać o miłości i utraconym koniu.
Niespodzianką dla wszystkich obecnych na spotkaniu była degustacja mongolskich potraw przygotowanych przez panią Barbarę Godzińską, żonę profesora. Najpierw próbowano suszony ser, później buuz – tradycyjne pierożki z nadzieniem mięsnym gotowane na parze. Profesor Godziński opowiadał dużo o typowych potrawach mongolskich oraz o daniach serwowanych podczas Caagan Saru (Białego Miesiąca), czyli Nowego Roku.